สี่โมงเย็นของวันอาทิตย์
แดดแก่ๆ ผมเริ่มต้นจากท่าเรือวังหลัง นั่งเรือข้ามมาท่าพระจันทร์ บนเรือเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวมีกล้องติดตัวคนละอัน ผมก็เช่นกัน ผมชอบมากเลยบรรยากาศแบบนี้ แดดแก่ๆกระทบผิวน้ำ สายลมอ่อนๆ มันเป็นศิลปะที่ใช้ความรู้สึกถึงจะเข้าถึง ผมรู้สึกว่าผมเป็นนักท่องเที่ยวคนหนึ่ง ตัวเล็กๆที่พึ่งหัดออกเดินทางแสวงหาประสบการณ์ ผมสามารถกลมกลืนกับนักท่องเที่ยวต่างชาติได้โดยไม่น่าเชื่อ เราไม่จำเป็นต้องถามพวกเขาหรอกว่าจะไปไหน แค่มองการแต่งตัว มองหน้าก็เข้าใจกันแล้ว เพราะพวกเราสายเลือดเดียวกัน คือชอบหาอะไรใหม่ๆให้กับชีวิต
ไม่ชอบอยู่ในกรอบ
เรามาต่อกันที่บางรัก ผมนั่งรถเมย์จากท่าพระจันทร์มายังจุดมุ่งหมายของเราในวันนี้ คือ บางรัก เห็นเขาเล่าลือกันมานาน เรื่องงานศิลปะ และสถานที่ต่างๆ ที่ชาวฮิปเตอร์อย่างเราต้องมาสักครั้ง
แต่กว่าจะหาเจอ ก็เล่นเอาขาลากเหมือนกัน ซอยเจริญกรุง 32 เป็นซอยตัน และซอยร่าง ผมไปถึงก็เกือบ 5 โมงเย็นแล้วครับ ก็เห็นมีแต่รถเข็นขายของตามข้างทาง เริ่มเก็บของแล้ว เป็นซอยที่เงียบมาก แต่เขาเล่ากันว่า ที่นี้ ตามผนังจะมีงานศิลปะตามกำแพง ตอนแรกผมกะว่าจะเห็นอะไรมากกว่านี้ ตื่นเต้นกว่านี้ กำแพงถูกบังไปด้วยแท็กชี่ที่มาจอดพัก
หมดกันเลยครับงานศิลปะที่ผมตามหา ก็เดินเตะฝุ่นออกมาจากซอยแบบผิดหวัง แต่ถัดมาอีกนิดหนึ่งก็เป็นไปรษณีกลางเหมือนเดินอยู่ในโรงเรียนเมืองนอกเลย
ก็จะมีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ คนไทยบ้าง บันฑิตใหม่มาถ่ายรูปกัน แต่ผมก็นึกไม่ออกว่าจะทำยังไงกับตึกอันนี้ดี เลยเก็บมาฝาก 2,3 ภาพ
ส่วนประกอบของนักท่องเที่ยวหรอครับ เท่าที่ประสบการณ์ของผมที่เข้าวงการนี้มา ผมว่านักท่องเที่ยวเป็นคนใจเย็น วางแผน มีไหวพริบ ในการแก้ปัญหา และเป็นคนที่เปิดใจรับอะไรใหม่ๆเข้ามาในชีวิตเสมอ นักท่องเที่ยวเป็นคนมีจินตนาการ มีความเป็นศิลปิน นักท่องเที่ยวเป็นคนกล้าหาญ กล้าที่จะออกไปตามหาสิ่งที่ใจเขาต้องการ นักท่องเที่ยวเข้าใจโลกดีเชียวละ นักท่องเที่ยวจะรู้อะไรมากมายหลายๆอย่างที่มหัศจรรย์ ที่ซ้อนอยู่บนโลกในนี้ และหลายๆคนไม่เคยรู้มาก่อนและคิดไม่ถึง และมีหลายประสบการณ์ที่น้อยคนมากจะได้สัมผัส ผมว่านักเที่ยวคือผู้วิเศษคนหนึ่งเลยแหละ ที่กุมความลับหลายๆอย่างบนโลกนี้ไว้
เดินเตะฝุ่นต่อ ด้วยความคาดหวังว่าจะเจออะไรที่คาดไม่ถึงอีก แต่ยิ่งเดินก็ยิ่งมืด ผมเลยตัดสินใจโบกแท็กชี่มาต่อที่....
คุ้นๆมั้ยครับว่าที่ไหน ถูกต้องแล้วครับ ประเทศจีนนั้นเอง แฮ่... ไม่ใช่ครับ เยาวราชของเรานั้นเอง เวลาตอนนี้ก็เกือบจะ 6 โมงเย็นแล้วครับ
ร้านแต่ละร้านก็เริ่มทำงานแล้วครับ นักท่องเที่ยวก็หลั่งไหลกันมาทั้งคนไทยคนต่างชาติ เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ แต่แปลกตรงที่ผมไม่รู้สึกวุ่นวายเลย ทั้งที่คนพลุ่งพล่าน
บรรยากาศมันชิวๆ สบายๆ เรื่อยๆครับ แต่ละร้านนักท่องเที่ยวต่อแถวกันยาวเลย คือต้องใจเย็นจริงๆครับถึงจะได้กินของดีเยาวราช บัตรคิวแน่นมาก ขนาดเพิ่งเริ่มเปิดร้านกันนะเนี่ย
ส่วนมากก็จะออกไปแนวทางด้านอาหารมากกว่า เป็นอาหารแบบจีนๆ อาตี๋อาหมวย พอมืดมาหน่อยสวยมากเลยครับที่นี้ นึกว่าอยู่เมืองจีน กรุงเทพเราก็เริ่มเย็นๆแล้ว เข้ากันสุดๆเลย บรรยากาศ ชาวต่างชาติเดินไปเดินมา เกือบลืมไปเลยว่าอยู่ประเทศไทย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น